Zakon Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel
1624 – w sobotę, 26 października, Matka Anna od Jezusa (Jadwiga Stobieńska) udaje się wraz z trzema innymi karmelitankami z Karmelu pod wezwaniem św. Marcina w Krakowie do Lublina, by tu powołać do istnienia pierwszą w tym mieście i na całej Lubelszczyźnie wspólnotę Karmelitanek Bosych.
1624 – w piątek, 1 listopada, mniszki przybywają do Lublina i zamieszkują w dworze Jakuba Sobieskiego, ojca późniejszego króla Jana III Sobieskiego, na Krakowskim Przedmieściu.
1635 – karmelitanki wprowadzają się do nowo zbudowanego Karmelu Lubelskiego pod wezwaniem św. Józefa.
1638 – karmelitanki krakowskie i lubelskie fundują Karmel w Wilnie.
1642 – mniszki z tych klasztorów wyruszają na fundację do Lwowa.
1648 – powstanie Chmielnickiego – karmelitanki lwowskie chronią się w Krakowie, skąd udają się do Warszawy, gdzie powołują do życia kolejną fundację – Karmel w Stolicy Polski.
1649 – rozkwit życia karmelitańskiego w Lublinie – pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny zostaje ufundowany drugi klasztor Karmelitanek Bosych.
1803 – pożar trawi kościół i klasztor pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel karmelitów lubelskich. Ze strony zaborcy austriackiego pojawia się groźba usunięcia niezwykle zasłużonych dla miasta Ojców. Na wieść o tym karmelitanki z klasztoru św. Józefa oddają swój klasztor pogorzelcom, a same przenoszą się do klasztoru Niepokalanego Poczęcia.
1819 – Lublin w zaborze rosyjskim (od 1815) – carski zaborca w ramach represji dokonuje kasaty Karmelu Niepokalanego Poczęcia, rozpoczynając od zamknięcia nowicjatu.
1826 – przeniesienie przez carat Szpitala Sióstr Miłosierdzia do Karmelu Niepokalanego Poczęcia, karmelitankom wolno korzystać jedynie z części ich klasztoru.
1870 – po śmierci ostatniej karmelitanki decyzją władz carskich cały klasztor i kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny przejmują Siostry Szarytki.
1966 – odpowiadając na zachęty Prymasa Tysiąclecia Bł. Stefana Wyszyńskiego i kardynała metropolity krakowskiego Karola Wojtyły, późniejszego św. Jana Pawła II, karmelitanki krakowskie dokonują refundacji historycznego Karmelu Lubelskiego. W 1000-lecie Chrztu Polski, w najtrudniejszych czasach realnego socjalizmu i prześladowań Kościoła, świetlaną tradycję będzie kontynuował, mieszczący się w prywatnym domu przy ul. Chmielewskiego nr 9, Karmel Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. Jego pierwszą przeoryszą będzie Matka Teresa od Jezusa (Halina Zapłacka).
1980 – dzięki staraniom biskupa lubelskiego Bolesława Pylaka Karmelitanki z ul. Chmielewskiego uzyskują zgodę na budowę klasztoru w podlubelskim Dysie.
1982 – we wtorek, 31 sierpnia, Prymas Polski kard. Józef Glemp dokonuje uroczystego aktu wmurowania kamienia węgielnego pod kaplicę i klasztor refundowanego Karmelu Lubelskiego pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Dysie.
1985 – w piątek, 3 maja, arcybiskup Bolesław Pylak dokonuje uroczystego poświęcenia Karmelu Lubelskiego w Dysie.
1990 – karmelitanki krakowskie i karmelitanki lubelskie, idąc w ślady swych wspaniałych poprzedniczek z XVII wieku dokonują fundacji Karmelu w Kijowie, stolicy wolnej Ukrainy.
1995 – Kongregacja ds. Życia Konsekrowanego wyraża zgodę na zainicjowanie przez Karmel Lubelski kolejnej fundacji na wschodzie – w ukraińskim Charkowie.
2000 – w roku Wielkiego Jubileuszu Chrześcijaństwa, na prośbę patriarchy jerozolimskego Michela Sabbaha 9 Karmelitanek Lubelskich z Dysa udaje się na refundację Karmelu w Betlejem.
2016 – obchody 50-lecia refundacji Karmelu Lubelskiego w Dysie.
2020 – przystąpienie Karmelu w do nowo powstałej Federacji Klasztorów Mniszek Bosych Zakonu Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel.
Dys, ul. Klasztorna 2
21-003 Ciecierzyn
Podajemy numer konta bankowego:
84124015031111000017529316
Bank Polska Kasa Opieki S.A. V Oddział Lublin
ul. Królewska 1
20-109 Lublin